Net nadat ik deze week - op bezoek in Den Bosch voor de Jeroen Bosch tentoonstelling - een Bossche bol had verorberd, las ik dat het Brabantse worstenbroodje op de lijst van de
Nationale Inventaris Immaterieel Cultureel Erfgoed zou worden geplaatst. Het moet niet gekker worden, dacht ik. Wat is het nut van zo'n lijst? Een nationale of gemeentelijke monumentenlijst voorkomt dat zo maar onvervangbare gebouwen worden gesloopt. Maar tradities blijven alleen in ere als er voldoende animo is om ze in stand te houden. Het
artikel van hoogleraar Etnologie Peter Jan Margry in de Volkskrant over de onzin van de lijst sprak me erg aan. Kort samengevat zegt hij: 'de lijst is niet los te zien van commerciële doeleinden en werkt geschiedvervalsing in de hand'. Bovendien heeft hij geconstateerd - hij zat tot voor kort zelf in de toetsingscommissie - dat er er vaak een item aan de lijst wordt toegevoegd uit emotionele en persoonlijke redenen.
Uiteraard denken de voorstanders van de lijst
hier anders over.
Opvallend is dat liefst 9 van de 87 tradities die momenteel op de lijst zijn gezet tot
Overijsselse tradities gerekend worden. Overijssel komt hiermee na Noord-Brabant (11) op de tweede plaats.
De Overijsselse gebruiken of tradities die zijn erkend als Immaterieel Erfgoed:
* Bloemencorso Vollenhove
* Midwinterhoornblazen
* Perkament maken in Wierden
* Pinksterbruidjes in Borne
* Poaskearls in Ootmarsum
* Rondgang Nachtwacht in Ootmarsum
* Staphorster stipwerk
* Theatercorso Sint Jansklooster
* Uitrukken van de Diepenheimse schutterij
Wanneer het worstenbroodje wordt toegelaten tot de lijst dan zou de krentenwegge de tien voor Overijssel moeten volmaken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten