Fats

De komende jaren zullen regelmatig berichten verschijnen over het overlijden van muzikanten. In de jaren zestig en zeventig was (pop)muziek belangrijk. Er was nog geen concurrentie van video en games. Veel van de muzikanten zijn inmiddels in de zeventig. Dus.
Fats 'The fat man' Domino was een van de eerste rhythm-and-blues artiesten. Al vroeg in de jaren vijftig startte hij zijn muzikale carrière. Met Chuck Berry, Elvis Presley, Little Richard en Jerry Lee Lewis behoorde hij tot degenen die de rock and roll verbond met de jeugd. Vanaf die tijd zouden de platenspeler, goede boxen en een grote elpee-collectie tot de belangrijkste inventaris behoren voor jongeren die op zichzelf gingen wonen.
Fats maakte in mijn ogen aanstekelijke muziek van een constantie kwaliteit. Zijn muziek kon je net als later CCR, Eagles en Roxy Music rustig bij een feestje opzetten. Bijna niemand die zich er aan stoorde. En live - ik was er 1x bij - was hij samen met zijn band net zo goed als op de plaat.



In de Tubantia vanmorgen een mooi interview met Willem te Wechel die zijn favoriete artiest door heel Europa reed. Kijk hier.