De grote winnaars van de verkiezingen vanaf 2000: “For the loser now, will be later to win”.

Velen van boven een bepaalde leeftijd zullen deze regels herkennen. Ze zijn afkomstig uit The times they are a’changin’ van Bob Dylan. In Nederland kennen we: ‘In verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst’. Of: wie bij de ene verkiezing nog op de tafel danst is bij een volgende verkiezing al weer uit beeld.

Ik heb op een rijtje gezet welke partijen bij Tweede Kamerverkiezingen en Provinciale Statenverkiezingen vanaf 2000 in de media tot grote winnaar werden uitgeroepen. Het hoeft niet persé om de grootste partij te gaan, maar wel om de partij die in percentage het meest is vooruitgegaan. Je ziet bij de meeste partijen grote hoogten en diepe dalen.

Hieronder een overzicht. TK= Tweede Kamer, PS= Provinciale Staten. Bij gemeenteraadsverkiezingen spelen lokale partijen en te grote rol om deze verkiezingen ook mee te nemen in dit overzicht.

De grootste winnaars van de verkiezingen vanaf 2000 met tussen haken de grootste verliezers:
2002 TK – LPF (PvdA)
2003 PS – PvdA (VVD)
2003 TK – PvdA (LPF)
2006 TK – SP (PvdA)
2007 PS – SP (PvdA)
2010 TK – PVV (CDA)
2011 PS – PVV (CDA)
2012 TK – VVD (PVV)
2015 PS – D66 (PvdA)
2017 TK – GroenLinks (PvdA)
2019 PS – FvD (D66)
2021 TK – FvD (GroenLinks)
2023 PS – BBB (FvD)

A History of Pop(ular) Music (174): Canned Heat - On the Road Again (1968)

Een chronologische reis door de populaire muziek van de afgelopen honderd jaar. Canned Heat was een Amerikaanse band die zijn bekendheid voornamelijk dankte aan optredens op Woodstock (en aan de gelijknamige film) en eerder op Monterey. De bekendste leden waren Bob ‘The Bear’ Hite en Alan ‘Blind Owl’ Wilson. Naast Going up the Country brachten ze in 1968 On the road again uit, echt een nummer uit de tijd waarin hippies al liftend of in busjes ‘on the road’ gingen.
Wilson sterft al in 1970 aan een overdosis en in 1981 Hite aan hetzelfde.

Jaarboek Twente 2024 met thema 'Stad en land - het gezicht van Twente' gepresenteerd.

Vanmiddag werd in de Gobelinzaal van het Rijksmuseum Twenthe het Jaarboek Twente 2024 gepresenteerd. Het jaarboek werd aangeboden aan stedenbouwkundige en architect Pi de Bruijn die in het jaarboek wordt geinterviewd over de vernieuwingsgolf in de grote Twentse steden.
Dit interview past goed bij het thema 'Stad en land - het gezicht van Twente'. Er staan meer artikelen in het jaarboek die een relatie hebben met dit thema, maar zoals gebruikelijk zijn er ook artikelen geplaatst over andere onderwerpen.
Zie ook hieronder (klik op de afbeelding).

Het Jaarboek Twente is vanaf nu te koop in de Twentse boekhandels of via de website van Uitgeverij Twentse Media.

A History of Pop(ular) Music (173): Iron Butterfly - In-A-Gadda-Da-Vida (1968)

Een chronologische reis door de populaire muziek van de afgelopen honderd jaar. In de jaren voor en na 1970 zat ik in de platenzaak altijd te snuffelen in de rubriek ‘underground’. Voor mij was In-A-Gadda-Da-Vida van Iron Butterfly in 1968 het summum van underground. In hedendaagse overzichten wordt het ook wel psychedelische muziek genoemd. Het sloot naadloos aan bij de hippiecultuur en de ‘Summer of love’ in dat jaar. De tekst stelde niet veel voor (‘Ga met me mee naar het paradijs’- al dan niet onder invloed van verdovende middelen) maar uniek was het feit dat het titelnummer 17 minuten duurde en een hele elpee-kant in beslag nam. Later zouden we dat ook zien bij onder meer Pink Floyd, Soft Machine etc.
Opmerkelijk is dat de opname van In-A-Gadda-Da-Vida, zoals deze op de plaat terechtkwam, eigenlijk een soundcheck betrof, waarbij enkele leden en vooral zanger Doug Ingle nogal onder invloed verkeerden.
De groep is daarna meer de richting van de hardrock opgegaan. Maar In-A-Gadda-Da-Vida zou voor altijd een iconisch nummer uit een iconisch jaar blijven.

Online gebiedsbiografie Regio Zwolle interessant voor liefhebbers van geschiedenis

Je verwacht het niet van een in opdracht van een overheidsinstelling uitgebrachte 'gebiedsbiografie'. Niet een term die je veel tegenkomt. Het is geen droge kost, staat niet bol van de ambtelijke taal, maar is juist toegankelijk geschreven. Van een groot gebied rond Zwolle, verspreid over 4 provincies wordt de geologie, de ontwikkeling van het landschap door de eeuwen heen, de ontwikkeling van de steden en dorpen, de vorming van landgoederen, landbouw, natuurbescherming, toerisme etc beschreven. Er zijn veel interessante kaarten en afbeeldingen toegevoegd.
Kijk hier voor meer informatie en lees hier de gebiedsbiografie.

Afbeelding: Kaart van landgoederen en buitenplaatsen

A History of Pop(ular) Music (172): Jacques Dutroncs - Il est 5 heures, Paris s'éveille (1968)

Een chronologische reis door de populaire muziek van de afgelopen honderd jaar. Om elf uur ’s avonds ontstond het idee een lied te schrijven over Parijs in de vroege morgen. Na een nacht schrijven hadden Jacques Dutronc en een andere componist/tekstschrijver het lied klaar. Beiden hadden wel een voorbeeld in gedachten, n.l. een oud liedje uit het begin van de 19de eeuw, waarvan ze de tekst over bakkers en straatvegers aanpasten aan de toenmalige tijd.
Het lied werd meteen een grote hit en was met een iets aangepaste tekst zeer populair tijdens de studentenrevoltes in Parijs een paar maanden later.
In 1991 werd Il est cinq heures, Paris s’éveille door Franse muziekcritici gekozen tot het beste Franstalige nummer ooit.

Rob de Nijs zong een Nederlandse versie op een tekst van Jan Rot.

Nieuw nummer verschenen van online historisch tijdschrift 'Overijssel toen en nu'

In dit nummer de volgende artikelen:
- De busramp tussen Heini en Raalte in 1924.
- Hanze Art: oude boeken en nieuwe kunst in het Hanzejaar 2023.
- Missie tentoonstellingen in Overijssel.
- De vele levens van de Oostendorper watermolen.
- Twee tweehonderd jaar oude woorden uit het westen van Overijssel.
- Een klok voor 'Meneer Coen'.
- Overijssel in boeken en podcasts.

Lees het tijdschrift hier.

A History of Pop(ular) Music (171): Small Faces - Lazy Sunday (1968)

Een chronologische reis door de populaire muziek van de afgelopen honderd jaar. De Britse rockgroep Small Faces, met zanger-gitarist Steve Marriott (1947-1991), gitarist Ronnie Lane (1946-1997) en drummer Kenney Jones (1948), had hits met onder meer All or Nothing, het psychedelische Itchycoo Park (meeliftend op de flower power beweging), Tin Soldier en Lazy Sunday.
Small Faces was net als The Who en The Kinks een modband. Mods waren de tegenhangers van de ruigere rockers. Mods waren modebewust en reden op scooters. Ze hadden ook een wat andere muziekvoorkeur. De Rolling Stones klinken duidelijk anders dan de Kinks of de Small Faces.
In 1969 richtte Steve Marriott samen met Peter Frampton de groep Humble Pie op. Rod Stewart en Ron Wood traden toe, waarbij de naam van de band veranderde in The Faces. Rod Stewart zou een steeds belangrijker plek gaan innemen.
Steve Marriott kwam om het leven bij een brand, Ronnie Lane overleed aan multiple sclerose, Kenney Jones speelde nog bij diverse bands, o.a. bij The Who.

Vijfde poëziefestival Gelselaar op zaterdag 14 oktober 2023

[Persbericht]

De ontknoping en prijsuitreiking van de populaire poëziewedstrijden (Nederlands en Nedersaksisch) in Gelselaar vinden zaterdagavond a.s. plaats tijdens het vrij toegankelijke poëziefestival, dat wordt gehouden in de dorpskerk. Aanvang half acht.

Genomineerden dragen zo mogelijk zelf hun gedicht voor. Beide winnaars ontvangen een penning, die is vervaardigd door beeldhouwer Anton ter Braak. Het Enschedese muziekensemble Arcoflute, dat bestaat uit Rina Hilbrands op fluit, Loes Stolker op viool en Miriam Kroeze op cello, verleent medewerking aan deze avond. Het repertoire van dit sinds 2020 bestaande gezelschap varieert van klassieke muziek tot volksmuziek en lichte muziek en/of popmuziek. Dichter Sander Grootendorst en Twents platschriever Gerrit Klaassen houden tijdens dit poëziefeest een inleiding over het sonnet.

A History of Pop(ular) Music (170): Steppenwolf - Born to be Wild (1968)

Een chronologische reis door de populaire muziek van de afgelopen honderd jaar. De band Steppenwolf heeft zijn bekendheid vooral te danken aan de cultfilm Easy Rider. Het was de eerste film over hippies op zoek naar ultieme vrijheid. Op het moment dat Born to be Wild van Steppenwolf in de film ten gehore wordt gebracht, rijden de hippies Dennis Hopper en Peter Fonda op hun chopper-motorfietsen door prachtige Amerikaanse landschappen.
De ster van Steppenwolf rees eind jaren zestig snel, mede door hun actuele teksten. In tegenstelling tot vele anderen moesten ze niets hebben van harddrugs, zoals blijkt uit het nummer The Pusher. Zij speelden stevige blues-rock en waren voorlopers van de latere hardrock bands. Belangrijkste muzikant was de Duits-Canadese John Kay, die pas na 51 jaar in 2018 het laatste concert gaf met Steppenwolf.

Duizenden oude tijdschriften gedigitaliseerd, o.a. Vrij Nederland, De Groene, Margriet en Libelle

De Koninklijke Bibliotheek (KB) in Den Haag heeft 113.000 afleveringen van 343 tijdschrifttitels gedigitaliseerd en beschikbaar gesteld via de online toepassing Delpher. Onder de nieuw gedigitaliseerde titels bevinden zich een kleine 2800 afleveringen van Vrij Nederland, ruim 1600 afleveringen van De Groene Amsterdammer en vroege edities van Libelle en Margriet.

Van Vrij Nederland zijn nu de edities die zijn verschenen van 1946 tot en met 1994 op Delpher beschikbaar gemaakt. Delpher had eerder al de Vrij Nederland-edities die verschenen tussen augustus 1940 en 1946 gedigitaliseerd. Van De Groene Amsterdammer zijn alle 1614 afleveringen uit de periode 1925-1960 online beschikbaar gesteld.
Ook van twee damesbladen zijn nu flink meer afleveringen beschikbaar op Delpher.nl. Van Margriet zijn de edities die verschenen tussen 1951 en 1969 toegevoegd. De jaargangen 1970 tot en met 1974 zijn te raadplegen in de bibliotheek. Eveneens nieuw zijn de afleveringen van Libelle die tussen 1936 en 1960 uitkwamen.

Kijk hier voor meer informatie.

A History of Pop(ular) Music (169): Fleetwood Mac - Need Your Love So Bad (1968)

Een chronologische reis door de populaire muziek van de afgelopen honderd jaar. Naast de underground, soul en symfonische rock, was in 1968 nog steeds de blues(rock) populair. Gitaristen als Eric Clapton, Jimmy Page, Jeff Beck hadden allemaal gespeeld in de bluesband van John Mayall. Zo ook Peter Green, die samen met drummer Mick Fleetwood en bassist John McVie Fleetwood Mac oprichtte. Ze schreven nummers als Albatross, Oh Well, Black Magic Woman, The green Manalishi, die later ook door anderen gecovered zouden worden. Een ander bekend nummer was Need Your Love So Bad.
Zoals bekend zou Fleetwood Mac nog een tweede bloeiperiode meemaken maar wel met (deels) andere artiesten en een ander geluid.

‘Kueklkoare’ (soort camper uit 1955) van excentrieke Rijssenaar Karel Schönfeld Wichers behouden

In de Tubantia stond onlangs een artikel over de Kueklkoare. De excentieke Karel Schönfeld Wichers had deze voorloper van de camper gebouwd in 1955 en reisde er mee door Europa. Soms alleen, vaak nam hij gasten mee. Zoals buurvrouw Mia Nijland en haar gezin. Zij was aanwezig bij de onthulling van de gerestaureerde Kueklloare, evenals Jaap Schönfeld Wichers, de zoon van de schrijver Belcampo en neef van Karel.

De Kueklkoare voor het Rijssens Museum (foto: Bert Kamp Reggestreekfotografie)

Lees hier het artikel in de Tubantia (hopelijk werkt de link).

Zelf schreef ik al eens in 2009 op dit blog over Karel Schönfeld Wichers en in 2017 schreef ik een artikel over 'meneer Karel', zoals hij genoemd werd en zijn Kueklkoare in de Tubantia in de helaas verdwenen rubriek 'Stad en Land'.

A History of Pop(ular) Music (168): Otis Redding - (Sittin' on) The Dock of the Bay (1968)

Een chronologische reis door de populaire muziek van de afgelopen honderd jaar. Otis Redding (1941-1967) schreef een wereldhit zonder dat hij ooit kennis zou nemen van dat feit. Twee dagen na de opnamen van (Sittin’ on) The Dock of the Bay kwam hij om bij een vliegtuigongeluk.
Tijdens zijn korte leven verwierf hij de titel King of Soul. Behalve een populair soulzanger was hij ook een begenadigd tekstschrijver. Hij was verbonden aan het soul label Stax, waar beroeps-schrijvers en – componisten liedjes aan de lopende band schreven voor de artiesten. Otis Redding schreef zijn nummers zelf. Naast Sittin’ on the Dock of the Bay en vele andere nummers schreef hij Respect, dat een grote hit zou worden voor Aretha Franklin.

Historische reisdocumentaire-serie Van Kampen naar Moskou op YouTube

De historische reisdocumentaire-serie Van Kampen naar Moskou is in 2020 begonnen met een korte impressie van de stad Kampen en haar geschiedenis als voormalige handelsstad. Daarna vervolgden de makers Heleen Westerman en Milton Kam hun langzame reis via oude handelswegen richting het oosten. In 2022 bereikten zij Ommen.
Dit jaar reizen zij in 3 afleveringen van Ommen naar Hardenberg. In elke aflevering worden bewoners geïnterviewd die een link hebben met de lokale geschiedenis en daar vol enthousiasme over vertellen. De makers willen laten zien dat elk gebied zo haar eigen verhaal heeft ten aanzien van handel, ondernemerschap en internationale connecties. Bekijk de afleveringen op YouTube.

A History of Pop(ular) Music (167): Van Morrison - Astral Weeks (1968)

Een chronologische reis door de populaire muziek van de afgelopen honderd jaar. Het gaat eigenlijk om het hele album, niet alleen het titelnummer. Ik ontdekte deze concept-elpee pas in 1978 toen ik avond aan avond in een nog leeg huis aan het klussen was. Ik draaide het bandje wel drie keer op een avond achter elkaar.
Met Astral Weeks sloeg Van Morrison een nieuwe weg in, waarbij hij experimenteerde met een mix van folk, blues en jazz. Het album werd in 2 dagen in New York opgenomen. Diverse gerenommeerde jazzmusici werkten er aan mee. De teksten worden omschreven als poëtisch, zelfs als impressionistisch. Met behulp van de techniek van de stream of consciousness worden emoties en beelden opgeroepen. Het is moeilijk te omschrijven. Je moet het album gewoon beluisteren.

A History of Pop(ular) Music (166): Cuby & the Blizzards - Window of my Eyes (1968)

Een chronologische reis door de populaire muziek van de afgelopen honderd jaar. Voor mij was 1968 een muzikaal top jaar. Meerdere nummers die dat jaar werden uitgebracht beluister ik tot op heden nog vaak. Eén daarvan is Window of my Eyes van Cuby & the Blizzards, in mijn ogen behorend tot de grootste klassiekers van Nederlandse bodem. Het nummer werd geschreven door drie iconen uit de vaderlandse pophistorie. De droevige tekst, na een verloren liefde, van zanger Harry ‘Cuby’ Muskee, de gitaarsolo van Eelco Gelling en het pianospel van Herman Brood.
Hoewel Window of my Eyes in 1968 niet hoger kwam dan een 10de plaats, vertoeft het in de jaarlijkse Top 2000 steevast in de bovenste regionen. Een echte evergreen dus.