dinsdag 3 november 2020

Twentse versie van Bob Dylan's Desolation Row gespeeld en gezongen door Martin ter Denge

Desolation Row is volgens 'kenners' de beste (en ook langste) song van Bob Dylan. In de 15 coupletten komen Jan en Alleman voorbij. Personages die een rol speelden in de geschiedenis, in de bijbel, in mythen, in boeken of door Dylan zelf verzonnen. Er zijn essays geschreven over dit mysterieuze lied en er wordt beweerd dat het invloed heeft gehad bij de keuze voor Dylan voor de Nobelprijs voor de Literatuur.

In het pas verschenen Jaarboek Twente 2021 hebben vijftien Twentse dichters en schrijvers een couplet in het Twents geschreven, geen vertaling, maar eigen woorden en gedachten. Wel in de geest van Desolation Row. Bij veel coupletten zie je verwijzingen naar de woonplaats van de maker van het couplet.

Martin ter Denge, die zelf ook een couplet heeft bijgedragen, heeft het op zich genomen om de Twentse versie van Desolation Row (n Dreai van Beavn en Dood, zoals initiatiefnemer Gerrit Lansink het vertaalde) te zingen en op gitaar te begeleiden.

Muziek en teksten zijn hier te vinden op de website van de Twentse Taalbank.

Geen opmerkingen: