Muziek uit het oosten (42): Alexander Schoemaker - De ballade van Hutnkloas

Een speciale rubriek – voor de liefhebbers van muziek. Van alles wat – in ’t Engels of in ’t plat. Goud en oud, nieuw of fout.


Klaas Annink, bijgenaamd Huttenkloas, was een dagloner uit de omgeving Bentelo-Hengevelde, die met zijn zoon uit stelen ging om de schamele verdiensten wat aan te vullen. Het ging van kwaad tot erger. Van diefstal kwam het tot moorden, totdat de Anninks tegen de lamp liepen. Het proces tegen en de executie van Huttenkloas, zijn vrouw en zoon in 1775 trok veel aandacht in Twente en zelfs in de landelijke pers.
De Almelose muzikant Alexander Schoemaker schreef ooit De ballade van Hutnkloas, een nummer dat hem tijdens optredens vaak gevraagd werd om te spelen. Hij besloot de ballade samen met enkele andere Twentse balladen op cd te zetten onder de naam Gait Pieperiet Project. Gait Pieperiet was een vroeg voorbeeld van een gerechtelijke dwaling. Hij werd onschuldig terechtgesteld in Almelo in 1818.

Hieronder de tekst van de Ballade van Hutnkloas

De ballade van Hutnkloas

Komt luustern leu, wat ik vertel he'j nooit heurd.
In Hengevelde lange leedn is 't echt gebeurd,
Biej dn Wienersteeg en op de heide doar vlak noast
leup vrogger den geweetnloozn Hutnkloas.
Geboorn op ne boerderiej in Bentelo,
hee heetn nich echt Hutnkloas, toch neumt ze'm zo.
Al jong hef hee zien zootje biej mekaar bundn
en vot van moeders nöst zien èagn hutjen vundn.

Oh oh, Hutnkloas, den naam klunk nooit zo best,
want biej dood en geweld wördn aaltied verteld: "Da's Hutnkloas west."

Hee hef 't eerst met bedeln en as boer probeerd
en later pas zien slechte kaantn anleerd.
Toen Kloas ne hele tied gin goede oogst har had
leut hee zien akkers leug en gong op roverspad.
Al snel har Kloas gin waarde meer veur mens of dier:
Hee stal wat schoapn doar of' n paar kipn hier.
Den 't an wol brengn kreeg gin getuugn an zien kaant,
want dan stun oew de dag doarnoa 't huus in braand.

Oh oh, Hutnkloas, den naam klunk nooit zo best,
want biej dood en geweld wördn aaltied verteld: "Da's Hutnkloas west"

De kremers dee d'r rust kwamn zeukn veur de nacht
vergung 't heel wat aanders dan ze harn dacht.
Hee sleug ze in de nacht ne biele in de rug,
lichaamn vundn ze later op de hei terug.
Hutnkloas, Hutnkloas, woar har iej dat lef vedan?
Woar a'j gungn, woar a'j stundn, doar was roof en dood.
Hutnkloas, Hutnkloas, dacht iej dat dat zomar kan?
Har iej dan nooit 's last van geweetnsnood?
Dn postkoets den noar Hamburg reed kwam laangs zien laand;
Kloas pakt ze en hee maakt ze veur heur gèald van kaant,
Nog steeds heur iej in donk're nacht van grote nood,
de leu dee gilt "oh God oh God", al bint ze dood.

Oh oh, Hutnkloas, den naam klunk nooit zo best,
want biej dood en geweld wördn aaltied verteld: "Da's Hutnkloas west"

De lange liest van meansn dee doar afslacht bint
kwam tot 'n èande met de moord op Willem Stint.
Zienn va gung zeukn woar zienn zön zo laang zol wèan
en hef toen Hutnkloas met Wim zien sökn zeen.
Ziej hebt 'm veer moand lange op ne dwangstoei zet,
en toen 'e wordn radbraakt schreeuwdn 'e tot en met.
Toch dach 'e biej ziene uutvaart zölf de klok te sloan
zoas 'e dat veur aandere leu zo vaak har doan.

Oh oh, Hutnkloas, den naam klunk nooit zo best,
want biej dood en geweld wördn aaltied verteld: "Da's Hutnkloas west"