dinsdag 11 februari 2014

Bijzonder Nederlandstalig gedicht ontdekt van Johanna van Buren

Foto: Johanna van Buren

Van de Stichting Oald Heldern de Noaberschop ontving ik het volgende persbericht:

De dichteres Johanna van Buren (1881-1962) is in Oost-Nederland bekend en geliefd vanwege haar gedichten in de streektaal, haar ‘leedties’. Ze schreef al gedichten vanaf haar zestiende jaar, al zijn er van haar eerste gedichten maar een tweetal teruggevonden. Opvallend daarbij is dat die twee gedichtjes uit 1911 in het Nederlands geschreven zijn. Daarna heeft ze alleen nog maar in de streektaal, het ‘Helders’, geschreven. Althans, dat dachten wij. Totdat Bertus van der Linde de stichting Oald Heldern De Noaberschop verraste met een gedichtje in het poëziealbum van wijlen zijn zuster Geesje. De bijdrage van Johanna van maart 1942 is ook in Nederlands geschreven en daarmee dus het derde gedicht in de standaardtaal dat we van de dichteres kennen.

Het gezin Van der Linde woonde in het bekende huis Zunnebloome, een verbouwd koetshuis, aan de Ninaberlaan. Johanna van Buren woonde ernaast, bij haar neef Frits van Buren in. Ze was dus de buurvrouw van Geesje. Geesje sprak altijd Nederlands met haar buurvrouw, vandaar ook dat ze haar gedicht in het Nederlands schreef.

Broer Bertus vertelt dat het er op lijkt dat Johanna een vooruitziende blik had. Ze schrijft ‘Geesje, als j’ in later jaren misschien woont hier vandaan’. Geesje woonde inderdaad later heel ver van haar geboortehuis en de Ninaberlaan. In 1950 emigreerde ze met haar man, de landbouwer Jan Kassies uit Daarlerveen, naar Manitoba in Canada. Geesje overleed in 2009.

Geesje kreeg het poëziealbum op 13 juli 1935, haar negende verjaardag. Van die dag is ook de eerste bijdrage. Buurvrouw Johanna schreef er als laatste in, op 6 maart 1942. Voor Hanny, de jongere zus van Geesje, schreef Johanna hetzelfde gedichtje in haar album.
Bertus van der Linde kreeg het ‘Canadese’ album mee van de kinderen van Geesje, maar binnenkort gaat het weer terug naar Canada waar het door kinderen en kleinkinderen als een kleine schat wordt gekoesterd.

Tot zover het persbericht. Hieronder een afbeelding van het bewuste gedicht. Klik erop voor vergroting.





Geen opmerkingen: