Een chronologische reis door de populaire muziek van de afgelopen honderd jaar.
Ik was helemaal geen fan van de Eagles in de jaren zeventig. Te gladjes, te overgeproduceerd. Later bleek dat ze live ook konden brengen wat ze op de plaat gezet hadden. Dat vond ik wel knap. Ook bleek het prima achtergondmuziek bij verjaardagen etc.
Hotel California was hun Opus Magnum, waarvoor ze zich maandenlang in de studio hadden opgesloten en waaraan ze ontelbare keren geschaafd hebben. Over de interpretatie van de tekst is al veel gezegd en geschreven. Ik waag me er niet aan. Hier worden een aantal verklaringen gegeven.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten