Iedereen zal dat wel eens hebben. Dat je twijfelt aan de zin van al je inspanningen. Wat zou er veranderen wanneer ik gewoon stop met dit blog. Niets dus, maar dat geldt voor zoveel dingen, (bijna) niemand is onmisbaar. Toch boden de reacties op mijn vraag weer openingen en mogelijkheden om verder te gaan.
Een terechte opmerking is dat, wanneer je berichten publiceert in de vorm van mededelingen, het logisch is dat je geen reacties krijgt. Zeker niet vanuit de doelgroep (historisch geïnteresseerden) die anoniem is. Meer berichten met vraagtekens erachter en meer je eigen mening weergeven zal eerder reacties oproepen. Het gaat natuurlijk niet om reacties als ‘wat goed wat je daar schrijft’ (ook wel leuk) maar om inhoudelijke reacties en het op gang brengen van een discussie.
In ieder geval bedankt voor de reacties en de tips, waar ik zeker wat mee ga doen. Ik ga voorlopig maar ‘dom verdan’.
2 opmerkingen:
Leuk dat je doorgaat. Mocht het je teveel worden, dan kun je altijd nog gaan Twitteren :-)
Bedankt voor je reactie én de tip.
Een reactie posten