Op het eerste blog uit deze net gestarte rubriek stuitte ik bij toeval. Het blog Over koetjes en kalfjes volg ik al zeker twee jaar. Eigenlijk is het blog een grensgeval, maar dat bedoel zuiver geografisch. Voor de rest is het blog helemaal geen grensgeval. Hendrika, pseudoniem voor een bloggende boerin, woont niet in Overijssel maar er wel vlak tegenaan in de buurt van Coevorden. Ze wil graag een beetje anoniem blijven, maar ze heeft al eens geschreven dat ze een vakgenote – bibliothecaresse – is, weliswaar voor een paar uur in de week, maar toch…
Ze schrijft over gebeurtenissen die zich voordoen op haar boerderij. Niet mijn terrein, maar ik kijk tegenwoordig door haar blog met andere ogen naar de agrarische sector. Dit blog geeft een beter beeld dan Boer zoekt vrouw.
Maar het gaat mij vooral om de foto’s die Hendrika maakt. Prachtige foto’s van flora en fauna, wolkenluchten, weersverschijnselen, koeien etc. Bijna allemaal gemaakt in haar directe omgeving. Opvallend dat zij evenals de eerder genoemde blogster ook al zulke mooie foto’s maakt. Kijk bijvoorbeeld eens bij de categorie Weerbeeld op het blog. Er zijn natuurlijk mannelijke professionele fotografen, maar zouden vrouwen hier misschien over het algemeen beter in zijn? Meer geduld, meer gevoel voor kleuren? Of ga ik te kort door de bocht.
Hendrika’s blog heeft al vaker de aandacht getrokken, b.v. van het Dagblad van het Noorden en in agrarische vaktijdschriften. Terecht. Het wordt uiteraard bezocht door mede-plattelanders vanwege de agrarische onderwerpen, maar liefhebbers van fotografie kunnen ook hun hart ophalen. Mijn advies aan haar: ‘Dom vedan doon’ (= Twents voor ‘niet stoppen’)
3 opmerkingen:
Ik voel me natuurlijk erg vereerd dat mijn weblog - voor de tweede keer - een plek krijgt op jouw weblog. En ja, ik blijf graag een beetje anoniem, maar hoe langer je actief bent op internet, hoe meer je terugvindbaar bent. Dat is soms een keerzijde. Aan de andere kant levert het ook wel weer aardige en onverwachte contacten op met lezers. Laatst was ik bij de tandarts en toen ik een nieuwe afspraak maakte, zei de tandartsassistent: u bent toch van boerinweblog?? Kijk, ik denk dat ik nog vrij anoniem over straat kan, maar zo anoniem ben ik dus niet ;~).
Je schrijft: "ik kijk tegenwoordig door haar blog met andere ogen naar de agrarische sector." Dat vind ik een groot compliment, dan is mijn 'missie', geslaagd: laten zien wat er in de melkveehouderij speelt. En wat ik doe is - zoals vanmorgen een bezoeker uit Twente zei - gewoon deurgoan :~).
Dat het voor de tweede keer was wist ik niet meer. Ik zit al dik over de 500 blogposts dus ... Maar dat maakt niet uit toch :-)?
Mijn weblog is nog steeds onbereikbaar, ik zit nu - tijdelijk?? - hier: http://boerin.wordpress.com/
Een reactie posten