De naam “rentenboek” is wat misleidend. Daarbij denken we tegenwoordig aan hypotheken of de aanwas op spaargeld, maar met renten werden in de middeleeuwen schenkingen bedoeld. Wie het kon missen schonk in de tijd voor de verzorgingsstaat een deel van zijn zilverlingen aan bejaarden, zieken of behoeftigen. Het Olde Beghijnenhuis –geen klooster maar een vrouwenhuis- dreef op dergelijke liefdadigheid, al brachten ook de inwonende vrouwen heel wat geld binnen. Zo begint het rentenboek met een alinea over drie zussen die het convent aan de Praubstraat betrokken. Mocht een van de zussen het huis verlaten, dan zouden haar bezittingen toevallen aan het Beghijnenhuis als was ze gestorven, waarschuwde de schrijver. (Bron: De Stentor)
Het Olde Convent was de eerste religieuze vrouwengemeenschap in Zwolle. Het ontstond in de tweede helft van de veertiende eeuw, er is dan sprake van een begijnhuis (Praubstraat). De bewoonsters zijn begijnen met een leefregel: die van de derde orde van Sint-Franciscus. Zij vielen onder het geestelijk toezicht van de minderbroeders uit Kampen, die nabij het convent een termijnhuis hadden. Een merkwaardig detail is dat het boekje een korte maar gedetailleerde beschrijving van de beeldenstorm bevat. Het boekje stamt uit het midden van de vijftiende eeuw, al begint het verhaal al in 1368, hiervoor heeft men oudere bronnen gebruikt. Tot 1572 zijn alle schenkingen in het boek bijgeschreven.
Zie voor meer informatie de website van het HCO
Geen opmerkingen:
Een reactie posten